Gün 0: Yeni bir başlangıç

Hayatım berbat, son 4 yılda adım adım 55 kilodan 78 kiloya çıktım. Bir yıl önce gittiğim diyetisyen onca çabaya rağmen kilo veremediğimi görünce beni bir doktora yönlendirdi, o da teşhisi koydu: İnsülin direnci. O dönem 71 kiloya kadar düştüm, ancak yine kilo vermem durdu ve aynı kısır döngüye girdiğimi anlayarak diyeti bıraktım. Daha önce de bir sürü diyetisyene gidip çeşit çeşit diyetleri denemiştim zaten. Artık tüm umutlarım tükenmişti, kendimi oldum gibi kabul etmeye çalışıyor, ömrümü şişman olarak geçireceğim gerçeğine alışıyordum.

Tek derdim kilo değil elbette, öyle olsa hayatım berbat demezdim. 2,5 yıldır çalıştığım şirket Türkiye ofisini kapattı, bugün işteki son günümüzdü. Son zamanlardaki yoğun çalışma temposu yüzünden sosyal hayattan da iyice koptum. Her gece fazla mesai, hafta sonları toplantı, proje derken ne arkadaş çevrem kaldı, ne bir film izleyebildim ne de bir kitabın kapağını açabildim. Şimdi elimde kalan ne? Sağlıksız bir vücut, sürekli stresten gerilmiş sinirler, bomboş bir hayat, yasal tazminat ve üstüne şirketin verdiği güle güle paketi.

2 yıl önce beni terk eden erkek arkadaşımdan sonra hayatıma kimse de girmedi. Soranlara “yoğun çalışıyorum, ilişki için vaktim yok” diyordum ama bence asıl neden kilolarımdı, şimdi itiraf edebiliyorum. Kilo aldığımdan beri bana kadın olarak bakan hiçbir erkek olmadı sanırım. Kendimi cinsiyetsiz hissediyorum.

İnsülin direnci yüzünden kilolarım ağırlıklı olarak göbeğimde, gıdımda ve kollarımın üst kısmında toplandı. Aynaya arkamı dönerek giyiniyorum, kendimi çıplak görmeye tahammülüm yok.

Sonuç olarak 33 yaşındayım, işim yok, biraz idare edecek kadar param var, boyum 1.61, 78 kiloyum ve çalışmadığımda ne yapacağıma, hayatımı nasıl geçireceğime dair en ufak bir fikrim yoktu.

Şirketin kapanacağı bize 2 hafta önce söylendi. Kapanma koşuşturmasında iş arayacak vaktim de olmadı. İyi ki de olmamış, hayatımın bu baharını kendimi dinleyerek, ne yapmak istediğimi düşünerek ve yaşamımı tekrar şekillendirerek geçirmek istiyorum çünkü. Yeni bir başlangıç gibi. Nasıl olsa bir süre idare edecek param var, tasarruflu olursam 5-6 ay yeter bana. Bir de en önemlisi, belki de benim en büyük mutsuzluk kaynağım kilolarımdan da kurtulmaya kesin olarak karar verdim. Yeni hayatımda beni motive edecek, bana güç verecek bu süreç.

Kilolarımı kabul edip hayatımı böyle sürdürecekken nasıl oldu da kilo vermeye karar verdim? Son bir ayda yaşadığım rastlantılar ve küçük işaretler sayesinde, sanki birileri bana özel bir mesaj göndermeye çalışıyordu. Bu rastlantı ve işaretleri daha sonra detaylı olarak anlatacağım.

Yarın yeni hayatımın ilk günü, Dukan diyetine başlıyorum! Kapı çaldı, sanırım sipariş ettiğim büyük boy pizza geldi. Son akşam yemeğimi yemeye gidiyorum, sonra elveda kilolar.